Ρωμαίος και Ιουλιέτα (teen spirit)

γράφει η Γιοβάννα Κύριλλου

Ένα ροκ παραμύθι για εφήβους κληθήκαμε να παρακολουθήσουμε σήμερα στο Θέατρον Θησείο. Το άκουσμα μιας παράστασης ενός γνωστού έργου, όπως το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», προσαρμοσμένο ειδικά για εφήβους, μας γέμισε με μεγάλη ανυπομονησία. Θα ανταποκρινόταν η παράσταση στις προσδοκίες που μας γεννούσε ο τίτλος του αξεπέραστου σεξπηρικού δράματος; Είχα κάποιες αμφιβολίες - το ομολογώ! Και όμως το έργο καταφέρνει να μιλήσει στις καρδιές των εφήβων με οδηγό τον σύνθετο σαιξπηρικό λόγο, σε συνδυασμό με άλλα μέσα, όπως βίντεο-προβολές και σύγχρονο χορό. Μεγάλη έκπληξη προκάλεσαν τα παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν μετά την παράσταση με τη συμμετοχή των ηθοποιών και των θεατών.

Η υπόθεση του έργου

Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, δύο παιδιά σημαντικών οικογενειών ερωτεύονται κεραυνοβόλα στα γενέθλια της Ιουλιέτας για τα δεκατέσσερά της χρόνια χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους. Παρά της έχθρα των γονιών τους που μαθαίνουν, οι δύο νέοι παντρεύονται κρυφά με τη συνεργασία των κοντινών προσώπων τους. Ένα σημαντικό γεγονός χωρίζει αναγκαστικά το ζευγάρι και μία σειρά από λάθος αποφάσεις και ατυχίες θα οδηγήσουν στο θάνατο των δύο παιδιών και στη συμφιλίωση των οικογενειών τους.

Η κριτική μου για το έργο


Τα ειδικά προσαρμοσμένα λόγια της παράστασης λειτούργησαν εύστοχα για την εύκολη κατανόηση τους από τους θεατές. Σκηνικά και σκηνοθετικά η παράσταση είχε μειονεκτήματα αλλά και πλεονεκτήματα. Τα σκηνικά ήταν άφαντα καθώς δεν υπήρχε ούτε το «μπαλκόνι» της Ιουλιέτας που όλοι θα περιμέναμε από ένα τέτοιο έργο. Ο χώρος του θεάτρου ήταν αρκετά περιορισμένος ενώ περίμενα κάτι πιο φαντασμαγορικό. Αυτό βέβαια μπορεί να λειτουργήσει θετικά γιατί δεν αποσπόμασταν από τα σκηνικά αλλά δίναμε βάση στα λόγια και στα δρώμενα που εκχυλίζονταν μπροστά στα μάτια μας. Η σκηνοθεσία ήταν αρκετά έξυπνη. Δεν σε άφηνε να βαρεθείς διότι όλα άλλαζαν απότομα σε πολύ περιορισμένο χώρο. Το εντυπωσιακό ήταν ότι οι σκηνές άλλαζαν με όλους τους ηθοποιούς πάνω στη σκηνή με απλά λίγες αλλαγές των σκηνικών. Τα σύγχρονα μέσα όπως οι βίντεο-προβολές ήταν αρκετά αποκομμένες από την παράσταση καθώς θα προτιμούσα οι ηθοποιοί που προβάλλονταν να είναι πάνω στη σκηνή. Οι χορογραφίες και το τραγούδι ήταν εύστοχα γιατί ήταν ανάλαφρα και δεν σε άφηναν να βαρεθείς. Γενικά ήταν μία εναλλακτική παράσταση, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι.

Συντελεστές
Μετάφραση: Διονύσης Καψάλης
Διασκευή–Σκηνοθεσία: Νάντια Φώσκολου
Σκηνικά: Δημήτρης Τάταρης
Κοστούμια: Χάρης Σουλιώτης
Χορογραφία: Βάσω Γιαννακοπούλου
Μουσική: Δημήτρης Παπαλάμπρου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Video: ephos.gr
Βοηθός σκηνοθέτη: Ναταλία Κατσαρού
Οργάνωση εκπαιδευτικού προγράμματος: Αθηνά Μπερδέκα
Υπεύθυνος εκπαιδευτικού προγράμματος: Μαρίνα Μέργου
Διεύθυνση Παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα


Παίζουν: Νίκος Μαυράκης, Μαρία Μπαγανά, Μαριάνθη Μπαϊρακτάρη, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Γιάννης Παναγόπουλος, Βασίλης Σαμπράκος, Στράτος Σωπύλης

Στο βίντεο εμφανίζονται οι Μυρτώ Αλικάκη, Άκις Βλουτής, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Καλλιόπη Τζερμάνη, Κώστας Φλωκατούλας


Παραγωγή: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος-Λυκόφως ΑΜΚΕ